The Implications of the “Responsıbılıty To Protect” on the Reformation of the United Nations

In June 2015, the United Nations (UN) will celebrate its 70th birthday with its 193 members. In these 70 years the world has undergone tremendous changes. It is not only the geopolitical landscape of the world that has changed, but also the rules governing the world have evolved, as did the challenges the UN has to deal with. Nevertheless, the political and legal structure of the United Nations especially that of the Security Council has remained unvarying and anachronistic, rendering it inefficient in accomplishing its main tasks. As the scope of what constitutes a threat to international peace has also changed in the aftermath of the Cold War, currently the Security Council has to deal with a larger variety of challenges against peace, among which come humanitarian crises. Currently, the Council is the sole authority with the legal power to decide whether or not to take action in cases of grave violations of human rights.Haziran 2015’te 193 üyesi ile birlikte 70. yaş gününü kutlayacak olan Birleşmiş Milletler (BM) geçen bu yetmiş yıl içinde büyük değişikliklere uğramıştır. Bu süreçte değişen sadece dünyanın jeopolitik görünümü olmamış, BM'nin uğraşmak zorunda olduğu durumlar çesitlendiği gibi dünya düzenini sağlayan kurallar da gelişmiştir. Bununla birlikte, Birleşmiş Milletler’in siyasi ve hukuki yapısı, özellikle de Güvenlik Konseyi’nin değişmeyip çağdışı kalması, Konsey’i temel görevlerini yerine getirmek konusunda yetersiz kılmıştır. Soğuk Savaş sonrasında uluslararası barışa tehdit oluşturan faaliyetlerin kapsamı da değişmiştir. Bu nedenle, günümüzde Güvenlik Konseyi barış karşıtı olarak nitelendirilen, aralarında insani krizlerin de bulunduğu çeşitli ve çok sayıda zorlukla baş etmek zorundadır. Günümüzde, insan hakları ihlalleri durumlarında harekete geçip geçmeme konusunda hukuki bağlayıcılığı olan kararlar verme gücüne sahip yegane otorite Güvenlik Konseyi’dir